آكا وب

آموزش و نحوه درست كردن سوفله شوكولاي

آشپزي

مواد لازم

شوكولات ساده بدون مغز                        200 گرم
وانيل                                                 نصف قاشق چايخوري
آرد سيب زميني                                   1 قاشق سوپخوري(20 گرم)
شير                                                 1 ليوان
سفيده تخم مرغ                                   2 عدد
شكر                                                 150 گرم
كره                                                  50 گرم
پودر قند                                             100 گرم
تخم مرغ                                             6 عدد

اين سوفله با اين مواد غذايي براي 6 نفر مناسب مي باشد.

طرز تهيه

ظرف نسوز مناسبي را با كره خوب چرب مي كنيم. شوكولات را با 2 تا 3 قاشق سوپخوري آب گرم مخلوط نموده ، به طريق بن ماري آب مي كنيم. (ظرف محتوي شوكولات را در ظرف آبي قرار داده ، روي حرارت ملايم مي گذاريم و هم مي زنيم تا شوكولات آب شود)
زرده و سفيده تخم مرغ را از هم جدا مي نمائيم . زرده را با شكر و وانيل مخلوط كرده، هم مي زنيم تا كاملا سفيد و سفت و كشدار شود.
آرد را در ظرف كوچكي مي ريزيم، شير را كم كم روي آرد ريخته ، هم مي زنيم تا آرد در شير كاملا حل شود .
ظرف را روي حرارت ملايم مي گذاريم و مرتب هم مي زنيم تا شير جوش آمده ، كمي غليظ شود . شوكولات حل شده و كره را با شير مخلوط مي كنيم و اين مايه را با زرده تخم مرغ كاملا مخلوط كرده ، آماده مي گذاريم بماند.
2 عدد سفيده اضافي را با 6 عدد سفيده تخم مرغ مخلوط كرده ، آنقدر مي زنيم تا مثل پنبه سفيد و خشك و سفت شود، به طوريكه اگر كاسه را برگردانيم، سفيده از كاسه نريزد. مايه زرده و شوكولات را كم كم داخل سفيده مي ريزيم و به سرعت مخلوط مي نمائيم . كافي است كه مواد فقط مخلوط شود ، ولي زياد هم نمي زنيم كه پف سفيده نخوابد.
فر را با حرارت 350 درجه فارنهايت و يا 175 درجه سانتيگراد يك ربع قبل گرم مي كنيم و مايه را فوري در ظرف چرب شده آماده مي ريزيم . ظرف را در ظرف آب گرمي قرار مي دهيم و ظرف آب گرم را كف فر مي گذاريم كه به مدت 45 دقيقه بماند .
سوفله بايد كاملا بالا آمده و روي آن كمي بسته شود. ظرف را بيرون مي آوريم ، كمي پودر قند روي آن مي پاشيم و بلافاصله سر ميز مي بريم .
نكته حساس براي هر سوفله مدت طبخ و بلافاصله استفاده كردن آن است . چون اگر كاملا طبخ نشده باشد ،مغز آن آبدار مي ماند و پف سوفله آنقدر مهم است كه ظرف سوفله را بعد از طبخ سر ميز روي چراغ هاي مخصوص قرار مي دهند تا سرد نشود و پف آن نخوابد.

لينك مستقيم: http://mihangram.com/ashpazi-195.html

سوفله بادمجان

آموزش و نحوه درست كردن سوپ زرشك

آموزش آشپزي

مواد لازم

سينه مرغ                                 300 گرم
جعفري خردشده                        150 گرم
قارچ خردشده                            100 گرم
رب گوجه‌فرنگي                          دو قاشق سوپخوري
آرد گندم                                   دو قاشق سوپخوري
آبليمو                                       سه قاشق سوپخوري
زرشك                                      200 گرم
پياز                                         يك عدد
هويج                                       100 گرم
سيب‌زميني                               80 گرم
روغن مايع                                 نصف پيمانه
نمك و فلفل                               به ميزان لازم

طرز تهيه

پياز را نگيني خرد كرده و با روغن سرخ مي‌‌كنيم. مرغ را ريز خرد كرده و داخل پياز ريخته و تفت مي‌‌دهيم. آرد را هم مقداري با مواد سرخ كرده داخل آن آب مرغ يا گوشت مي‌ريزيم. سپس هويج و سيب‌زميني را نگيني خرد كرده و داخل آن ريخته و با حرارت ملايم به مدت دو ساعت مي‌‌پزيم. بعد قارچ،  نيمي از زرشك، نمك، فلفل و رب گوجه‌فرنگي را داخل سوپ ريخته وقتي سوپ جا افتاد آبليمو و جعفري را اضافه كرده و با بقيه زرشك تزئين مي‌كنيم .

لينك مستقيم: http://mihangram.com/ashpazi-195.html

سوپ شير

سخناني از امام علي النقي (عليه السلام)

طليعه

حضرت امام علي النقي عليه السلام در نيمه دوم ماه ذي الحجه، سال 212 ق در اطراف مدينه و در منطقه «صريا» چشم به جهان گشود. پدر گرامي اش حضرت جواد عليه السلام و مادر ارجمندش سمانه مغربيه از بانوان با فضيلت تاريخ مي‌باشد. مشهورترين القاب آن گرامي نجيب، مرتضي، هادي، نقي، عالم، فقيه، امين، مؤتمن، طيب، متوكل و عسكري است و در برخي منابع «ابوالحسن الثالث» و «فقيه عسكري» نيز گفته‌اند.

آن بزرگوار در سال 220 و در هشت سالگي به مقام خطير امامت نائل گرديد و به مدت 33 سال رهبري اهل ايمان را عهده دار بود. امام هادي عليه السلام دوران امامت خويش را با خلفاء ستمگر عباسي همچون معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز سپري كرد.

به مناسبت ولادت آن رهبر والاي شيعيان جهان به فرازهايي از گفتارهاي هدايتگرش گوش جان مي‌سپاريم.

مذهبي

عظمت باري تعالي

شناخت وجود خداوند و اوصاف جلال و جمال باري تعالي در حد شايستگي هر انساني، به غير از طريق اهل بيت عليهم السلام امري ناممكن است؛ گرچه هر كسي نسبت به فراخور استعدادش خداوند را مي‌شناسد و به او ايمان مي‌آورد؛ اما بيان عظمت حق از زبان اهل بيت عليهم السلام جلوه اي ديگر دارد و آنان كامل ترين و مطمئن ترين منبع وحي و سرچشمه توحيدند. امام هادي عليه السلام در تبيين صفات خداوند مي‌فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ لَا يُوصَفُ إِلَّا بِمَا وَصَفَ بِهِ نَفْسَهُ وَ أَنَّي يُوصَفُ الَّذِي تَعْجِزُ الْحَوَاسُّ أَنْ تُدْرِكَهُ وَ الاْءَوْهَامُ أَنْ تَنَالَهُ وَ الْخَطَرَاتُ أَنْ تَحُدَّهُ وَ الاْءَبْصَارُ عَنِ الاْءِحَاطَةِ بِهِ نَأَي فِي قُرْبِهِ وَ قَرُبَ فِي نَأْيِهِ كَيَّفَ الْكَيْفَ بِغَيْرِ أَنْ يُقَالَ كَيْفَ وَ أَيَّنَ الاْءَيْنَ بِلَا أَنْ يُقَالَ أَيْنَ هُوَ مُنْقَطِعُ الْكَيْفِيَّةِ وَ الاْءَيْنِيَّةِ الْوَاحِدُ الاْءَحَدُ جَلَّ جَلَالُهُ وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ؛(1)

خداوند متعال توصيف نشود، جز بدانچه خود وصف كرده است و چگونه توصيف مي‌شود آن وجودي كه حواس مخلوقات از دركش ناتوان است و اوهام و خيالات به آن نمي‌رسند و تصور و انديشه ها به حقيقتش آگاه نمي‌گردند و در افق نگاه چشمها نگنجد! او با همه نزديكي دور است و با همه دوري اش نزديك. چگونگي را پديد آورد و خودش چگونه نيست. مكان را آفريد، ولي خود مكاني ندارد و از چگونگي و مكان داشتن جداست. يگانه است و بي همتا. با شكوه است و نامها و اسمائش همه مقدس‌اند و پاك.»

سعدي در بوستان در توضيح اين معنا سروده است:

جهان متفق بر الهيتش  فرو مانده از كنه ماهيتش
نه ادراك بر كنه ذاتش رسد  نه فكرت به غور صفاتش رسد
بشر ماوراي جلالش نيافت  بصر منتهاي جمالش نيافت
نه هر جاي مركب توان تاختن  كه جاها سپر بايد انداختن
نه بر اوج ذاتش پرد مرغ وهم  نه در ذيل وصفش رسد دست فهم
در اين بحر جز مرد داعي نرفت  گمان شد كه دنبال راعي نرفت

چه شبها نشستم در اين سير گم  كه دهشت گرفت آستينم كه قُم

شكوه بندگي

از منظر فرهنگ متعالي توحيد، عبوديت و بندگي حضرت حق تعالي است كه بالاتر از آن مقامي براي مخلوق متصور نيست:

خداوند متعال توصيف نشود، جز بدانچه خود وصف كرده است و چگونه توصيف مي‌شود آن وجودي كه حواس مخلوقات از دركش ناتوان است

بلندي بايدت افكندگي كن        خدا را باش و كار بندگي كن

امام دهم عليه السلام در تبيين مقام بندگي مي‌فرمايد:

«مَنِ اتَّقَي اللَّهَ يُتَّقَي وَ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ يُطَاعُ وَ مَنْ أَطَاعَ الْخَالِقَ لَمْ يُبَالِ سَخَطَ الْمَخْلُوقِينَ وَ مَنْ أَسْخَطَ الْخَالِقَ فَلْيَيْقِنْ أَنْ يَحِلَّ بِهِ سَخَطُ الْمَخْلُوقِين؛(2) هر كه از نافرماني خدا بپرهيزد، [مردم] از نافرماني او پرهيز كنند و هر كس خدا را اطاعت كند، [ديگران] از او اطاعت مي‌كنند و كسي كه از دستورات خالق فرمان برد، هيچ باكي از خشم مخلوقين نخواهد داشت و هر كس خالق را به خشم آورد، او بايد بداند كه از خشم مردم در امان نخواهد بود.»

گرت اين بندگي تمام شود        چرخ و انجم ترا غلام شود

مقام عبوديت و بندگي آن چنان اهميت دارد كه امير مؤمنان علي عليه السلام در اين زمينه به بندگي خود در برابر خداوند متعال افتخار مي‌كرد و مي‌فرمود: «إِلَهِي كَفَي بِي عِزّا أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْدا وَ كَفَي بِي فَخْرا أَنْ تَكُونَ لِي رَبّا أَنْتَ كَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِي كَمَا تُحِبُّ؛(3) پروردگارا! اين عزت براي من بس است كه بنده تو باشم و بالاترين افتخار براي من آن است كه تو پروردگار من باشي. تو همان گونه اي كه دوست دارم. پس مرا آن طوري كه دوست داري، قرار ده!»

ريشه ها و نتايج تكبر

در سيره تربيتي امام هادي عليه السلام براي تربيت نفوس و زدودن صفات ناپسند از وجود آدمي به زمينهها و ريشه هاي خودپسندي اشاره شده است. آن حضرت مي‌فرمايد: «مَنْ اَمِنَ مَكْرَ اللَّهِ وَ أَلِيمَ أَخْذِهِ تَكَبَّرَ حَتَّي يَحِلَّ بِهِ قَضَاوُهُ وَ نَافِذُ أَمْرِهِ وَ مَنْ كَانَ عَلَي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ هَانَتْ عَلَيْهِ مَصَائِبُ الدُّنْيَا وَلَوْ قُرِضَ وَ نُشِرَ؛(4) هر كس از مكر و مؤاخذه دردناك خداوند، خود را در امان احساس كند، تكبر مي‌ورزد تا اينكه با قضا و تقدير خداوند مواجه گردد؛ اما انساني كه بر دليل روشني از پروردگارش دست يافته است، مصيبتهاي دنيا بر او سخت نخواهد بود؛ گرچه قطعه قطعه شده و [اجزاء بدنش] پراكنده شود.»

طبق اين رهنمودِ ارزشمند، هر شخصي در راه رسيدن به تكامل و مقام والاي انسانيت لازم است كه هرگز از وجود خداوند متعال و محاسبه و مؤاخذه اش غفلت نكند. غفلت از خداوند و روز معاد، انسان را به انواع مفاسد دچار مي‌كند و در حقيقت از خدا فراموشي به خود فراموشي تنزل يافته، هدف خود را در زندگي گم مي‌كند. چنين فرد غافلي از خود هرگز نمي‌پرسد كه:

از كجا آمده ام آمدنم بهر چه بود         به كجا مي‌روم آخر ننمايي وطنم

اما اگر انسان خود را در پرتو نور الهي قرار دهد و از نسيم رحمت حق بهره ور گردد، هرگز در مقابل حوادث و مصائب دنيوي مغلوب نمي‌گردد؛ چرا كه به پشتوانه اي قوي همچون نيروي حق تكيه زده و در حصاري محكم پناه گرفته است.

بنابراين، ريشه مهم لغزشها، خطاها و آلوده شدن به صفات ناپسند، همان غفلت از خداوند و خود فراموشي است كه اشخاص را از رسيدن به اهداف والاي انساني باز مي‌دارد.

امام دهم عليه السلام در روايتي ديگر به عواقب زيانبار صفت ناپسند تكبر اشاره كرده و در اين مورد هشدار داده و فرموده است: «مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُونَ عَلَيْهِ؛(5) هر كس از خود راضي باشد، غضب كنندگان بر او بسيار خواهند شد.»

صفت تكبر انسان را نه تنها در معرض خشم مردم، بلكه مورد غضب خداوند نيز قرار مي‌دهد كه در قرآن فرمود: «إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ»؛(6) «خداوند گردنكشان [و متكبران] را دوست ندارد.»

امام هادي(ع):

هر كس از خود راضي باشد، غضب كنندگان بر او بسيار خواهند شد

عذاب جهنم و محروميت از الطاف الهي از ديگر رهاوردهاي تكبر است.

خويشتن را بزرگ مي‌بيني؟         راست گفتند يك دو بيند لوچ

در روايت آمده است كه روزي حضرت سليمان بن داود عليهماالسلام امر كرد كه تمام پرندگان و انس و جن به همراه او بيرون آمده، در بساط شگفت انگيز سليمان عليه السلام جاي گيرند. دويست هزار نفر از بني آدم و دويست هزار نفر از جنيان با او بودند. بساط او به قدري بلند شد كه صداي تسبيح ملائكه را در آسمانها شنيد. سپس بساط او آن قدر پايين آمد كه كف پايش به دريا رسيد. در آن حال، ندايي آسماني به اصحاب سليمان عليه السلام گفت: اگر در دل فرمانرواي شما (سليمان عليه السلام) ذره اي تكبر بود، بيشتر از آنچه بلند كرده اند، او را به زمين فرو مي‌بردند.(7)

ز خاك آفريدت خداوند پاك        پس اي بنده افتادگي كن چو خاك

تواضع سر رفعت افرازدت         تكبر به خاك اندر اندازدت

ارزش علم و دانش

كسب علم و دانش از مهم ترين شيوه هاي رسيدن به قله كمال است و انسان بدون علم ره به جايي نمي‌برد. امام دهم عليه السلام بر اين باور بود كه براي نيل به مقاصد عالي انساني لازم است كه افراد به دنبال دانش و معرفت باشند؛ چرا كه بدون آگاهي هيچ رهروي به مقصد نرسد.

آن رهبر فرزانه در گفتاري ارزشمند مي‌فرمايد: «إِنَّ الْعَالِمَ وَ الْمُتَعَلِّمَ شَرِيكَانِ فِي الرُّشْدِ؛(8) دانشمند و دانشجو هر دو در رشد و هدايت شريك‌اند.» اگر علماء و متفكران جامعه تلاش نكنند و عموم مردم نيز به دنبال آموزش نباشند، سطح افكار مردم رشد نمي‌يابد و پيشرفت صورت نمي‌گيرد.

شرف و قيمت و قدر تو به فضل هنر و است  نه به ديدار و به دينار و به سود و به زيان

اساسا براي تهذيب نفس و پيمودن راه كمال، علماء اخلاق، معرفت و كسب آگاهي را از عوامل مؤثر در روح و روان آدمي مي‌دانند. آري، دانش انسان را به خطرات راه آگاه مي‌كند و عظمت و عزت خداوندي را به ياد مي‌آورد و انسان شايسته هر قدر علم و دانشش بالاتر باشد، تواضع و صفات حميده در وجودش بيشتر شكوفا مي‌گردد. انسان كمال خواه با معرفت به ناتواني و مقام پايين خود و اطلاع از عظمت حق و شكوه و جلال كبريايي اش در راه رشد و تهذيب گام برمي دارد.

امام هادي عليه السلام ارزش دانشمندان را بالاتر از خود علم و دانش مي‌دانست و مي‌فرمود: «أَرْجَحُ مِنَ الْعِلْمِ حَامِلُهُ؛(9) دانشمند از دانش برتر است.» البته علم و دانش بعد از غلبه صفات زشت و فساد افراد تأثيرگذاري اندكي دارد؛ چنان كه حضرت علي النقي عليه السلام فرمود: «اَلْحِكْمَةُ لَا تَنْجَعُ فِي الطِّبَاعِ الْفَاسِدَةِ؛(10) حكمت در طبيعتهاي فاسد سودي نمي‌بخشد.»

امام هادي(ع):

دانشمند از دانش برتر است

موقعيت ممتاز مكانهاي مقدس

در بينش توحيدي اسلام، انسان هر لحظه و در هر زمان و مكان در محضر خداست؛ اما خداوند متعال براي تقرب بيشتر بندگانش و براي آسايش و آرامش آنان، زمانها و مكانهايي را معين كرده است كه ويژگي خاصي دارند.

امام علي النقي عليه السلام با اشاره به موقعيت ممتاز اماكن مقدس فرمود:

«اِنَّ لِلَّهِ بُقَاعا يُحِبُّ اَنْ يُدْعَي فِيهَا فَيَسْتَجِيبُ لِمَنْ دَعَاهُ وَ الْحَيْرُ مِنْهَا؛(11) خداوند مكانهاي مقدسي دارد كه دعا در آن جاها را دوست مي‌دارد. پس هر كس در آن مكانها او را بخواند، اجابتش مي‌كند و حائر حسيني عليه السلام يكي از آنهاست.»

در اين سخن، پيشواي دهم نكات مهمي را مورد توجه قرار داده و به مشتاقان فرهنگ اهل بيت عليهم السلام گوشزد كرده است: نخست به ارزش اين مكانهاي شريف پرداخته و آنها را بقعه هاي خدايي ناميده، سپس اهميت دعا و استجابت آن را در اين مكانها مورد تأكيد قرار داده و در آخر، مزار دلرباي حضرت سيد الشهداء عليه السلام، را از مصاديق بارز بقاع الهي و محل استجابت دعاي بندگان شمرده است.

امام هادي عليه السلام در كلام ديگري عظمت بارگاه امام حسين عليه السلام را اين گونه بيان مي‌كند: «هر كس از منزل خود به قصد زيارت بارگاه حضرت حسين عليه السلام حركت كند و به نزد فرات برسد و در آنجا غسل كند، از رستگاران نوشته مي‌شود و هر گاه به امام حسين عليه السلام سلام كند، از سعادتمندان محسوب مي‌گردد و اگر از نماز زيارت فارغ شد، فرشته اي از سوي خداوند متعال به او مي‌گويد: رسول خدا صلي الله عليه و آله به تو سلام مي‌رساند و مي‌گويد: تمام گناهانت بخشوده شد، اعمال را از نو شروع كن!»(12)

روزگار ناسازگار

گاهي اين نكته به ذهن مي‌آيد كه آيا واقعا برخي زمانها، مكانها و يا عوامل و حوادث طبيعي در زندگي انسان دخالت دارند؟ آيا بدي و خوبي و شوم بودن را مي‌توان به روزها و روزگاران نسبت داد؟ امام هادي عليه السلام پاسخ اين پرسش را به يكي از يارانش توضيح داد.

حسن به مسعود مي‌گويد: به محضر مولايم حضرت ابوالحسن الهادي عليه السلام رسيدم. در آن روز چند حادثه ناگوار و تلخ برايم رخ داده بود؛ انگشتم زخمي شده و شانه ام در اثر تصادف با اسب سواري صدمه ديده و در يك نزاع غير مترقبه لباسهايم پاره شده بود. به اين خاطر، با ناراحتي تمام در حضور آن گرامي گفتم: عجب روز شومي برايم بود! خدا شرّ اين روز را از من باز دارد! امام هادي عليه السلام فرمود: «يَا حَسَنُ هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِي بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ؛ اي حسن! اين [چه سخني است كه مي‌گويي] با اينكه تو با ما هستي، گناهت را به گردن بي گناهي مي‌اندازي! [روزگار چه گناهي دارد!]»

حسن بن مسعود مي‌گويد: با شنيدن سخن امام عليه السلام به خود آمدم و به اشتباهم پي بردم. گفتم: آقاي من! اشتباه كردم و از خداوند طلب بخشش دارم. امام فرمود: اي حسن! روزها چه گناهي دارند كه شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست خود مجازات مي‌شويد، به ايام بدبين مي‌شويد و به روز بد و بيراه مي‌گوييد!

حسن گفت: اي پسر رسول خدا!، براي هميشه توبه مي‌كنم و ديگر عكس العمل رفتارهايم را به روزگار نسبت نمي‌دهم. امام در ادامه فرمود: «يَا حَسَنُ اِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِيبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِي بِالاْءَعْمَالِ عَاجِلاً وَ آجِلاً؛ اي حسن! به طور يقين خداوند متعال پاداش مي‌دهد و عقاب مي‌كند و در مقابل رفتارها در دنيا و آخرت مجازات مي‌كند.»(13)

امام علي النقي(ع):

خداوند مكانهاي مقدسي دارد كه دعا در آن جاها را دوست مي‌دارد. پس هر كس در آن مكانها او را بخواند، اجابتش مي‌كند و حائر حسيني عليه السلام يكي از آنهاست

شيوه حفظ دوستان

از منظر امام دهم عليه السلام يكي از ويژگيهاي اولياء خدا و انسانهاي صالح عفو و گذشت و پذيرش عذر ديگران است.

ايوب بن نوح مي‌گويد: آن حضرت طي نامه اي به يكي از ياران ما كه موجب ناراحتي شخصي شده بود، توصيه كرد كه برو از فلاني عذر خواهي كن و بگو: «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَيْرا إِذَا عُوتِبَ قَبِلَ؛(14) اگر خداوند خير بنده اي را بخواهد، [او را حالتي عطا مي‌كند كه] هرگاه از او عذر خواسته شد، مي‌پذيرد.» تو نيز عذر ما را بپذير!

براي پاسداري از حريم دوستان نيك نبايد در باره آنان سخت گيري كرد، بلكه بايد در موارد لغزش و خطايشان عفو و گذشت پيشه كرد و عذرشان را پذيرفت؛ زيرا اگر به بهانه هاي ساده، انسان دوستان خود را طرد كند و از خود دور سازد، به مرور زمان غريب و تنها خواهد ماند و مخالفانش افزايش مي‌يابند؛ در حالي كه دوستان خوب بازوي نيرومندي در زندگي افراد به شمار مي‌آيند. لقمان حكيم به فرزندش سفارش مي‌كرد كه: «يَا بُنَيَّ اتَّخِذْ أَلْفَ صَدِيقٍ وَ أَلْفٌ قَلِيلٌ وَ لَا تَتَّخِذْ عَدُوّا وَاحِدا وَ الْوَاحِدُ كَثِيرٌ؛(15) فرزندم هزار دوست بگير و البته هزار كم است و يك دشمن براي خودت درست نكن كه يكي هم زياد است.»

بنابراين، براي رسيدن به سعادت و توفيق در زندگي، انسان بايد از دوستان خوب محافظت كند و با اختلاف كوچك و جزئي و لغزشهاي ساده نبايد آنان را از دست بدهد، بلكه شيوه اهل بيت عليهم السلام را در نظر بگيرد و از گناهانشان بگذرد. اگر عذر خواهي كردند، بپذيرد و عفو و گذشت پيشه كند.

سعدي گفته:

با مردم سهل گوي دشوار مگوي  با آن كه درِ صلح زند جنگ مجوي

پي نوشت:

1? تحف العقول، ص 482؛ الكافي، ج 1، ص 138?

2? تحف العقول، ص 482?

3? بحارالانوار، ج 74، ص 402?

4? تحف العقول، ص 483?

5? بحارالانوار، ج 69، ص 316?

6? نحل / 23?

7? معراج السعاده، ص 270؛ محجة البيضاء، ج 6، ص 213?

8? كشف الغمه، ج 2، ص 386?

9? اعلام الدين، ص 311?

10? همان.

11? تحف العقول، ص 482?

12? كامل الزيارات، ص344?

13? بحارالانوار، ج 56، ص 2?

14? مستدرك الوسائل، ج 8، ص 329

15? وسائل الشيعه، ج12، ص 16?

مبلغان؛ شماره 74

تهيه:ح.عسگري

تنظيم:س.آقازاده

منبع: موسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان

لينك مستقيم: http://mihangram.com/mazhabi-80.html

امام هادي (ع)

خورش قورمه سبزي با سينه مرغ

مواد لازم :

سبزي قورمه                                  يك كيلو

سينه مرغ                                     2 عدد سينه مرغ

لوبيا چشم بلبلي يا چيتي                        100 گرم

ليمو عماني آسياب شده                         4 يا 5 عدد

پيازسرخ كرده                                  2يا 3 ق سوپخوري

روغن                                         200 گرم

 طرز تهيه : قرمه سبزي

لوبيا را از شب قبل با آب ولرم خيس كنيد. بعد از 12 ساعت خوب بپزيد.

سينه هاي مرغ را به اندازه دلخواه تكه تكه كنيد بعد با كمي روغن تفت دهيد

تا طلايي شود سپس پياز را خلال خيلي نازك خرد كنيد ودر روغن سرخ كنيد

( پياز نبايد خيلي تيره رنگ يا بسوزد و يا سفيد رنگ باشد پياز بايد طلايي شود )

سبزي را ريز خرد كنيد و كمي تفت دهيد.

حالا سبزي تفت داده شده و لوبياي پخته  و سينه مرغ  و پياز طلايي شده را در

قابلمه ريخته و نمك و فلفل و ليمو عماني هسته گرفته شده و آسياب شده را

به آن اضافه كنيدوبه اندازه اي آب داخل خورش بريزيد كه تا سه سانت روي مواد

را بپوشاند . بعد از جوش آمدن خورش حرارت را كم كنيد تا به آرامي خورش بپزد

وقتي خورش به روغن افتاد غذا آماده است

قورمه سبزي

گمج كباب

( كباب كوبيده )

مواد لازم

گوشت 200 گرم
گردو 50 گرم
سبزي ( تره، جعفري و گشنيز) يك پيمانه
پياز خلالي‌شده نصف پيمانه
رب گوجه‌فرنگي دو قاشق غذاخوري
رب انار دو قاشق غذاخوري
آب انار دو قاشق غذاخوري
آب نصف پيمانه

( كباب كوبيده )

طرز تهيه

ابتدا گوشت‌ها را مربعي شكل خرد كنيد سپس گردو ساييده شده و سبزي خردشده را به همراه پياز،  رب انار، رب گوجه‌فرنگي و آب انار به گوشت اضافه كنيد و در آخر به مخلوط آب اضافه كرده و داخل قابلمه يا گمج (ديگ گِلي مخصوص استان گيلان) بريزيد و روي حرارت ملايم قرار دهيد. بعد از دو ساعت غذا آماده مي‌شود.

كباب كوبيده

آش آبليمو

( آش رشته )

 مواد لازم

برنج  :  375 گرم
سبزي آش  :  1 كيلو
فلفل  :   قدري
زردچوبه  :   قدري
نمك  :   قدري
آب ليموترش  :  5 فنجان
لپه  :  75 گرم
پياز  :  275 گرم
نعناع  :  3 قاشق سوپخوري
گلپر  :   قدري

( آش رشته )

طرز تهيه آش آبليمو


سبزي آش يعني تره، جعفري، شنبليله و اسفناج را پاك كرده آن را خرد نمائيد سه كاسه آب در ديگ ريخته سبزيجات و برنج را در آن بپزيد، همين كه برنج پخته شد و لعاب پس داد، يك پياز درشت را حلقه حلقه بريده در ماهي تاوه سرخ نموده و همراه با زرد چوبه و نمك آن را پس از ريختن آب ليمو، در آش بريزيد.
سپس قدري گلپر نرم هم در آش ريخته نعناع داغ را آماده كنيد تا آن را روي آش بريزيد.
اگر بخواهيم آش آبليمو يا آش گوجه و يا آش آب نارنج و يا آش آبغوره و يا آش زرشك و يا آش آلو بخارا بپزيم، بجاي آب ليمو هر يك از مواد مذكور را در آش مي‌ريزيم تا آش مطلوب به‌دست آيد.

آش رشته

آموزش نماز شب

مذهبي

منتخب مفاتيح الجنان

نماز شب يازده ركعت مي باشد.

كه هشت ركعت آن به نيت نماز نافله شب و به صورت دو ركعتي خوانده مي شود در دو ركعت اول از اين هشت ركعت نماز در ركعت اول بعد از حمد شوره قل يا ايها الكافرون را بخوانيد و در ركعت دوم سوره توحيد خوانده شود

دو ركعت ديگر آن به نيت نماز شفع خوانده مي شود كه بهتر است در ركعت اول آن سوره ناس و در ركعت دوم آن سوره فلق خوانده شود و قنوت هم گرفته نشود تا اينجا ده ركعت شده است.

يك ركعت باقي مانده با تيت نماز وتر خوانده مي شود در ركعت آخر مي توان سه مرتبه سوره توحيد و يكبار سوره ناس و يك مرتبه هم سور فلق خوانده مي شود و يا اينكه در سه ركعت آخر بعد از حمد سوره توحيد را بخوانيد

در قنوت نماز وتر دعا براي چهل مومن مي كنيم و به عنوان مثال مي گوييم اَللّهُمَ اغْفِرْ لفلان و بحاي كلمه فلان نام كسي را كه مي خواهيد برايش دعا كنيد را مي بريم مثلا مي گوييد اللهم اغفر سيد جواد نجفيان و هفتاد مرتبه استغفر الله ربي و اتوب اليه و و هفت مرتبه هم هذا مَقامُ الْعائِذِ بِكَ مِنَ النّارِ و سيصد مرتبه العفو گفته مي شود و  در پايان هم بگوييد رَبِّ اِغْفِرْلي وَارْحَمْني وَ تُبْ عَلَيَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الْغَفُورُ الرَّحيمِ

نماز شب

نماز نافله شب ←← هشت ركعت

نماز شفع ←← دو ركعت

نماز وتر ←← يك ركعت

قنوت نماز وتر ←← 40 مرتبه اَللّهُمَ اغْفِرْ لفلان بجاي فلان نام كسي كه براي آن مي خواهيم دعا كنيم را مي گوييم

                          70 مرتبه استغفر الله ربي و اتوب اليه

                          7 مرتبه هم هذا مَقامُ الْعائِذِ بِكَ مِنَ النّارِ

                          300 مرتبه العفو

                          1 مرتبه رَبِّ اِغْفِرْلي وَارْحَمْني وَ تُبْ عَلَيَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الْغَفُورُ الرَّحيمِ

براي بدست آوردن اطلاعات بيشتر به مفاتيح الجنان مراجعه كنيد.
دوستان ما را نيز از دعاي خيرتان فراموش نكنيد التماس دعا از همه شما عزيزان.
دوستاني كه تمايل دارند مي توانند در اين سايت نام هاي خود را قرار دهند تا همديگر را در نماز شب دعا كنيم اگر توفيق خواندن اين نماز با ارزش را بدست آورديم
دعا براي ظهور آقامون, امام زمان (ع) را در هيچ زماني فراموش نكنيد.

اَللّهُمَ عَجِّلْ لِوَليِّكَ اْلفَرَج

آموزش نماز شب

آموزش و نحوه درست كردن گرلمه

آموزش آشپزي

مواد لازم

آرد الك‌شده                       دو پيمانه
كره                                 20 گرم
مايه خمير                          يك قاشق سوپخوري
نمك                                 يك قاشق چايخوري
روغن مايع                          يك قاشق سوپخوري

مواد براي داخل نان

سبزي‌هاي معطر                  300 گرم
پنير                                   100 گرم
تخم‌مرغ آب‌پز                        يك عدد

طرز تهيه گُـرِلـمِـه

مايه خمير را با نصف ليوان آب حل كرده و آرد و كره را مخلوط مي‌كنيم تا خمير درست شود. خمير را به مدت دو ساعت استراحت بدهيد، سپس سبزي را مقداري بخارپز مي‌كنيم بعد خمير را با وردنه مثل نان باز كرده، آن‌گاه سبزي خردشده، پنير و تخم‌مرغ را داخل خمير مي‌ريزيم و يك لايه نازك خمير را روي هم مي‌گذاريم، درون تابه را چرب كرده مقداري نمك زده و با حرارت ملايم دو طرف نان‌ها را سرخ مي‌كنيم بعد از پخته شدن آنها را برش زده، داخل ديس چيده و سرو مي‌كنيم.

لينك مستقيم: http://mihangram.com/ashpazi-190.html

گرلمه

طرز تهيه و آماده سازي رب انار

طرز تهيه رب انار

براي تهيه رب انار,به يك ديگ يا قابلمه اي نيازمند هستيم.به اندازه ي نيازمان انارها را مي شوييم مثلا10 كيلو و داخل سبدي قرار مي دهيم
انارها را داخل ظرف تميزي دون(دانه دانه)مي كنيم مقداري از آب آن را ميگيريم بعد مابقي دانه هاي انار را داخل ظرفمان مي ريزيم و بعد روي شعله گاز با آتش قرار مي دهيم تا به چوش بيايد و بايد در حين پختن رب انارمان آن را هم بزنيم تا ته نگيرد بعد از پخته شدن دانه ها, سبدي را درب قابلمه مناسب قرار مي دهيم و دانه هاي انار چوشيده شده را داخل آن سبد مي ريزيم و آنها را با وسيله مناسبي مانند گوش كوب كه دستمان نسوزد آنها را له كرده تا تمامي گوشت دانه ها گرفته شود و فقط تفاله هاي آن باقي بماند و آب انار گرفته شده را روي آنها مي ريزيم تا مابقي گوشت دانه وارد ظرف زير سبد شوند ,بعد قابلمه زير سبد كه حاوي گوشت و آب انار است را روي حرارت قرار مي دهيم تا چوشيده شود و سفت شود و رب انار شما آماده مي شود

تذكر:گوشت و آب انار را هم بزنبد تا رب ته نگيرد چرا كه باعث تلخ شدن رب مي شود

منبع :مادربزرگ مدير سايت ميهن گرام

طرز تهيه و آماده سازي رب انار